مطابق نظریه راجرز اضطراب حاصل برخورد بین اطلاعاتی است که با خود پنداره ما ناهماهنگ است . هر فردی دارای یک خود پنداره ویژه ای است ، اگر اطلاعاتی برای فرد حاصل شود که با خود پنداره های مثبت او در تعارض باشد ، این اطلاعات جدید ایجاد اضطراب می کند . به عقیده راجرز اضطراب خاص افراد تطابق نیافته است . یعنی افرادی که قادر با تطابق خود با اطلاعات جدید نیستند .
اضطراب وجه لاینفک زندگی انسان است اما همین امر می تواند تیغ دولبه سازش یافتگی یا نایافتگی آدمی تلقی شود . از یک سو آن را موهبت می دانیم و از سوی دیگر رنج زایی آن را تایید می کنیم با آنکه بدون اضطراب نمی توان زندگی کرد اما کوشش های متعددی هم برای درمان اضطراب به عمل آمده است . زندگی برون رحمی انسان براساس جدایی از وابستگی با اضطراب شکل می گیردو
سپس در گونه های مختلف در برهه های زندگی بروز می کند.
.
اضطرابامتحان
ساراسون ودیوید اضطراب امتحان را این گونه تعریف می کنند :
اضطراب امتحان نوعی خود اشتغالی ذهنی است که با خود کم انگاری و تردید در باره توانایی های خود ، مشخص می شود و غالبا به ارزیابی شناختی منفی عدم تمرکز حواس واکنش های جسمانی نامطلوب و افت عملکرد تحصیلی فرد منجر می شود .
گیودا و ولودو اضطرب امتحان را نوعی واکنش ناخوشایند و هیجانی نسبت به موقعیت ارزیابی در مدرسه و کلاس درس تعریف کرده اند .
گرچه اضطراب امتحان امری تازه نیست اما سابقه انجام پژوهش های تجربی در این زمینه به چند دهه اخیر برمی گردد . هیل اشاره می کند که براساس بر آورد پژو هشگران سالانه حدود10 میلیون دانش آموز در سطح دبیرستان و 15 درصد دانشجویان دانشگاههای آمریکا اضطراب امتحان را تجربه می کنند و به نظر می رسد که آزمودنی های بزرگتر به اضطراب بیشتری دچار هستنتد. .
اضطراب امتحان دارای دو مولفه شناختی و هیجانی است . در وجه شناختی , نگرانی بیانگر انتظارات منفی در مورد موفقیت ودر باره کار آمدیخود است وتوجه فرد را از کاری که برعهده دارد منحرف می سازد . البته هیجان پذیری به تجربه های ناخوشایند و برانگیختگی هیجانی باز می گردد . پژوهش ها بیشتر بر نقش و تاثیر وجه شناختی بر کار آمدی تحصیلی تاکید دارند.